امروزه با گسترش روزافزون ساخت وسازهای بلند به عنوان نمادی از پیشرفت، ضرورت انتخاب سیستم های مقاوم مناسب جهت تحمل بارهای ناشی از زلزله و باد به شکلی بهینه و با توان جذب انرژی زیاد مورد توجه قرارگرفته است. دیواربرشی فولادی بیش از چهار دهه است که به عنوان یک سیستم مقاوم جانبی کارآمد مورد استفاده قرارگرفته است. در این مقاله ضریب اضافه مقاومت، ضریب شکل پذیری و ضریب رفتار این سیستم ها مورد بررسی قرارگرفته است. بدین منظور قاب های 7، 15 و 30 طبقه که دارای یک یا دو دهانه ی دیواربرشی فولادی هستند، تحت آنالیز استاتیکی غیرخطی، آنالیز دینامیکی خطی و آنالیز دینامیکی افزاینده (IDA) قرار گرفته اند. به منظور لحاظ کردن عدم قطعیت ذاتی موجود در زلزله از تحلیل دینامیکی افزایشی استفاده شده و 7 رکورد از زلزله های شدیدی که تاکنون رخ داده، انتخاب گردیده است. نتایج نشان داد که ضریب رفتار این سیستم در حالت حدی برای سازه های بلند برابر 8 و برای سازه های کوتاه و میان مرتبه در حدود 9 می باشد.

با افزایش اهمیت استفاده از انرژی های نو در جهت کاهش اثرات منفی حاصل از سوختن مواد فسیلی برای تامین انرژی الکتریکی مورد نیاز، استفاده از مبدل های الکترونیک قدرت اهمیت زیادی پیدا کرده است. با توجه تغییرات ناگهانی بار یا سطح ولتاژ ورودی، مبدل مورد استفاده باید به عنوان یک تنظیم کننده ولتاژ، در محدوده خاصی از تغییرات ولتاژ خروجی به سرعت به مقدار مرجع خود بازگردد. در این مبدل ها باید رفتار دینامیک آنها مورد تحلیل قرار بگیرد و سرعت پاسخ آن نسبت به هر تداخلی مورد بحث قرار گرفته شود. از آنجا که مبدل های افزاینده پایه در تابع تبدیل خود دارای یک تاخیر ناشی از صفر نیم-صفحه سمت راست هستند، به کارگیری ساختارهایی با رویکرد حذف این تاخیر قابل ملاحظه است. استفاده از سلف تزویج در مدار های غیر ایزوله از ساختارهای قابل تعمیم در این زمینه است که علاوه بر حذف صفر نیم-صفحه سمت راست از تابع تبدیل باعث افزایش بهره ولتاژ، کاهش تنش ولتاژ روی نیمه هادی های مدار می گردد. در این مقاله یک ساختار جدید مبتنی بر سلف کوپل شده در جهت حذف صفر نیم-صفحه سمت راست ارایه شده است. ساختار جدید با یک افزایش بهره همراه خواهد بود. اما تنش ولتاژ روی کلید محدود شده است و از طرفی با توجه به موقعیت سلف کوپل شده ریپل جریان ورودی برای این ساختار به حداقل خواهد رسید.

پوسته های کامپوزیتی مخروطی در صنعت کاربرد وسیعی دارند و تحلیل پایداری آن امری ضروری می باشد. در این مقاله، پایداری پوسته مخروطی کامپوزیتی تحت فشار بار دینامیکی خارجی به کمک روش عددی و تجربی مورد بررسی قرار گرفته است. در آزمایش تجربی، کامپوزیت با الیاف شیشه و زوایای 90درجه برای ساخت نمونه انتخاب و روش لایه گذاری دستی برای ساخت پوسته کامپوزیتی به کار گرفته شده است. ست آپ تست که شامل ظرف مخزن فشار و سیستم ثبت دیتا می باشد، طراحی و برای پیدا کردن بار بحرانی کمانش، تاریخچه مخزن فشار در مدت زمان بارگذاری، استفاده شده است. کمانش قطعه به کمک تغییر محسوس در روند فشار ثبت شده مشخص می گردد که به دلیل تغییر حجمی است که با کمانش، درون مخزن فشار اتفاق می افتد. برای حل عددی از نرم افزار آباکوس استفاده شده است. برای این منظور در یک زمان مشخص بارگذاری، مخروط کامپوزیتی را تحت بار دینامیکی قرار می دهیم و جابجایی یک گره خاص از آن را نسبت به زمان رسم می کنیم. سپس با تغییر مداوم بار و رسم نمودار آن بر حسب زمان، باری که در آن تغییر جابجایی نسبت به حالت قبل قابل ملاحظه بشود به عنوان بار کمانش دینامیکی ثبت می شود. در هر دو روش مطالعات تجربی و عددی، آستانه پایداری پوسته در برابر بار دینامیکی قابل تشخیص می باشد. نهایتاً نتایج با هم مقایسه شده و یک نتیجه کاربردی مشاهده شده است.

هدف از این مقاله، تخمین حداکثر جابه جایی هدف و عملکرد سازه در سطوح مختلف آسیب تحت تحلیل بار افزاینده دینامیکی (IDA) مبتنی بر مدل شاخص آسیب پارک - آنگ است. روش مذکور بر مبنای تلاقی منحنی ظرفیت پوش آور با منحنی تقاضای خطر لرزه ای، موسوم به روش N2، و توسعه منحنی بار افزاینده مبتنی بر انرژی، موسوم به IN2، تا قبل از فروریزش است. ازاین روی نسبت شتاب پاسخ غیرخطی مبتنی بر شاخص خرابی در دوره تناوب و سطوح مختلف آسیب برای توسعه طیف های غیرالاستیک از طیف های الاستیک تعیین شد. سپس، به ایجاد ارتباط بین ضریب کاهش مقاومت (R)، شاخص خرابی در سطوح مختلف، و دوره تناوب سازه (R-DI-T) برای پیش بینی جابه جایی هدف در سطح آسیب موردنظر معروف به نقطه عملکرد پرداخته شد. لازم به ذکر است که روابط پیشنهادی برای تخمین نسبت شتاب پاسخ غیرخطی و ارتباط R-DI-T بر اساس رگرسیون غیرخطی ارائه گردید. بررسی نتایج بر روی پنج مدل، شامل دوپایه پل بتن مسلح صحت سنجی شده، و سه سازه فولادی قاب خمشی 1، 7، و 10 طبقه نشان داد که روش تخمینی در سطح خرابی موردنظر به خوبی و با خطای کمتر از 20 درصد نسبت به میانگین پاسخ های به دست آمده از تحلیل تاریخچه زمانی قابل برآورد است. علاوه بر این، مقایسه نمودار بار افزاینده در روش تخمینی و تحلیل تاریخچه زمانی نشان داد که اختلاف نتایج بیش از 20 درصد نیست.

هدف این پژوهش بررسی اثر معیار جدیدی از ریسک با عنوان ریسک کاهش سود بر هزینه سرمایه و مقایسه محتوای اطلاعاتی افزاینده این معیار نسبت به سایر معیارهای ریسک است. به این منظور، دو فرضیه تدوین شد و اثر ریسک کاهش سود بر هزینه سرمایه و همچنین محتوای اطلاعاتی این معیار نسبت به معیارهای ریسک ویژگی های کیفی سود، بتای سود، نوسان سود و همچنین، معیارهای ریسک کاهش بازده و چولگی منفی بازده سهام و بتاهای عاملی فامافرنچ بررسی شد. برای محاسبه متغیرها، داده های مربوط به 91 شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1379 تا 1395 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به منظور آزمون فرضیه ها از تحلیل پرتفوی و الگوی رگرسیون فاما-مکبث استفاده شد. نتایج نشان می دهد که معیار ریسک کاهش سود دارای اثر مثبت بر هزینه سرمایه است و نسبت به سایر معیارهای ریسک دارای محتوای اطلاعاتی افزاینده است.

سامانه جداساز لرزه­ای به لحاظ عملکردی، یکی از بهترین سامانه­های مقاوم باربر جانبی در ساختمان های بتنی می­باشد. استفاده از جداساز لرزه­ای در سازه، باعث افزایش شکل­پذیری، جذب انرژی بالا و همچنین بهبود پایداری کل سازه می شود. برابر آیین نامه 2800، ساختمان های مورد استفاده در اماکن نظامی و انتظامی جزء ساختمان های با اهمیت خیلی زیاد به حساب می آیند. لذا برابر اصول پدافندی، عدم خرابی این سازه ها و قابلیت بهره­برداری از آنها پس از وقوع زلزله های شدید، مهم و حیاتی است. به همین خاطر، در این مطالعه، رفتار سازه ای یک ساختمان با کاربری انتظامی، با لحاظ کردن جداساز لرزه­ای لاستیکی با پلیمرهای تقویت شده با فیبر (FRP) در آن، به­منظور بررسی بهبود عملکرد لرزه ای و جلوگیری از تخریب سازه پس از زلزله، بررسی شده است. این سازه تحت تحلیل های استاتیکی غیرخطی(پوش اور)، دینامیکی غیرخطی، دینامیکی غیرخطی افزاینده (IDA) قرار گرفته است. سپس منحنی شکنندگی حاصل از این تحلیل ها برای سازه مورد نظظر استخراج و مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج شاخص های رفتار لرزه­ای سازه­ای به دست آمده از تحلیل های پوش­آور، تاریخچه­ زمانی، IDA و منحنی شکنندگی؛ بیانگر آن است که سازه­ جداسازی شده داری تغییرمکان جانبی نسبی کمتر نسبت به همان سازه بدون جداساز بوده است. همچنین پایداری، ظرفیت و برش پایه سازه جداسازی شده بهتر از سازه بدون جداساز می­باشد. به­طور کلی برای سازه های مجهز به جداساز لرزه ای، احتمال گذشتن آنها از هر سطح عملکرد نسبت به سازه های بدون جداساز، دیرتر رخ می­دهد.

برای جامعه­ ی­ مدرن به منظور محافظت و امنیت شهروندان خود، طراحی ایمن سازه ­ها در برابر بارهای انفجار از اهمیت ویژه ­ای برخوردار است. از آنجا که اعتبارسنجی و بهینه سازی­ سازه ­های محافظ در برابر بارهای انفجار با استفاده از تست­ های تجربی در مقیاس واقعی، یک چالش  به حساب می ­آید. لذا بایستی از ابزارهای عددی پیشرفته مانند روش المان ­محدود، حجم محدود و تفاضل محدود در این خصوص استفاده نمود. در این مطالعه، هدف ارزیابی عملکرد یک ستون بتن مسلح با استفاده از روش آماری تحلیل انفجاری نموی که الهام گرفته از روش تحلیل دینامیکی نموی است، می­ باشد. به منظور رسیدن به این هدف یک ستون بتنی در نرم افزار AUTODYN در فواصل مختلف به صورت افزایشی در معرض بار انفجار­ نیم­کره در سطح زمین به صورت شبیه ­سازی روش همبستگی ­اویلری-لاگرانژی قرار می­ گیرد. سپس با انتخاب شاخص مناسب خرابی و حدود عملکرد چرخش تکیه ­گاهی اعضای فشاری بر اساس مبحث 21 از مجموعه مقررات ملی ایران و ASCE/SEI 59-11 نمودار­های IEA ترسیم و خلاصه­ سازی می­ شوند. در پایان، منحنی شکنندگی و نمودارهای فشار-ضربه برای سازه ستون به منظور تعیین سطح عملکرد از تحلیلIEA  به دست می­آید. نتایج نشان می­ دهد احتمال فراگذشت از حالت حدی  درج (میزان خرابی کم) برای مقیاس شدت برابر با یک (1=IM=1⁄Z) به طور تقریبی برابر 80%، برای حالت حدی  (خرابی متوسط) حدود 60% و حالت خرابی زیاد  %40 است.